Alfred Nobel’in babasının fabrikası yüzünden patlayıcılara olan ilgisi artar. 1866 yılında   %75 oranında nitrogliserini, %25 oranında emici bir toprak türü olan kieselguhr ile karıştırır ve dinamiti bulur:

Bu buluşu, Nobel’in kısa sürede bütün Avrupa’da dinamit kralı olarak tanınmasına neden olur. Nobel’in patlayıcılara olan bu merakı yıllar önce Stokcholm yakınlarındaki Heleneborg’da kurduğu mini laboratuarında, deneyler yaparken kız kardeşi Emil’in yanında 4 kişinin ölümüne sebep olmuştu. Kız kardeşinin ölümüne sebep olması bile Nobel'i dinamitle olan çalışmalarına engel olmadı.

1879’da Paris yakınlarındaki Sevran’da bir laboratuar kuran Nobel, buradaki çalışmaları sırasında dumansız barutu keşfeder. Bu keşif madencilik alanında büyük bir gelişim sağladı. Bu dönemde Fransa’ya karşı kurulan bir ittifakta yer alan İtalya ile işbirliği yapan Nobel, aleyhine başlatılan kampanyalar sonucunda Paris’i terk ederek İtalya’daki San Remo’ya yerleşir.

Keşifler sayesinde Kafkaslarda bulunan birçok petrol yatağı, Ludvig ve Robert tarafından işletildi. Bu petrol yatakları sayesinde Nobel ailesi büyük kazançlar elde etti.

Nobel'in Ludvig'in ölümüştü. Fakat bu durum yanlış anlama sonucu Alfred Nobel'in öldüğü şeklinde zannedildi. Fransız gazetelerinde bou boy Alfred Nobel öldü diye sunuldu. Ortada büyük bir yanlışlık olsa da, Alfred Nobel'in öldükten sonra kendinin nasıl anlacağını gazetelerden okudu. Nobel çok büyük bir hayal kırıklığına uğradı. Gazetelerde; 'İnsanları hiç olmadığı kadar hızlıca öldürmenin yollarını bularak zengin olan Alfred Nobel, dün öldü.' yazıyordu. Bu duruma çok üzülen Nobel kendisini "ölüm taciri" olarak anılmaması için ölmeden önde bir vasiyetname hazırlar.

Nobel, San Remo’da 1896 yılında beyin kanaması sonucu yaşama veda eder. Vasiyetinde, servetinin 1 milyon kronunun yeğenleri ve bir dönem aşık olduğu Sofie Hess arasında paylaştırılmasını, geri kalan 33 milyon 200 bin kronunu da her yıl insanlığa hizmette bulunanlara sunulmasını ister. Bu ödüllerin fizik, kimya, tıp ya da fizyoloji, edebiyat ve barışa hizmet olmak üzere toplam beş dalda verilmesini ister.

Nobel’in bu vasiyeti önce büyük tartışma yaratır. Ancak 1900 yılında İsveç Hükümeti Nobel Vakfı’nı kurar. Bu yıldan sonra da Nobel Ödülleri düzenli olarak verilmeye başlanır.