|
Lensler normal
gözlükle düzeltilebilen bütün göz kusurlarında
kullanılabilir. Tıpkı gözlük gibi göze gelen ışığı
kırmak için göz önüne yerleştirilir. Lensten gelen
hatalar,gözde temiz ve net bir görüntü elde etmek
için lens tarafından oluşan hatalarla eşlenir.
Gözlükte olduğu gibi, lenste de " İki yanlış bir
doğrudur " kuralı geçerli.
Sert Lensler
1888’ de lens geliştirildi. Eugen Fick ve Eduard
Kalt, hemen hemen aynı zamanlarda kontakt lens
yardımıyla görme bozukluklarını çözdüklerini beyan
etmişlerdi. Kontakt lenslerle birlikte gözlükler,
güzellik vaat eden rakiplerine, yavaş yavaş
yerlerini bırakmaya başladı.
(Özellikle midesi hassas olanlar ve kan, göz gibi
şeylere bakamayanlar çok dikkatli olsunlar, çünkü bu
buluş gerçekten ürkütücü)
Sert camdan yapılmış Fick'in lensleri bütün gözü
kaplamak amacıyla gözküresinin yuvarlağı üzerinde
acı verici bir şekilde yerleştiriliyordu! Çünkü
Fick'in bu yuvarlağı ölçecek aleti yoktu ve her lens
uzun bir deneme yanılma süresi sonunda göze
uygulanabiliyordu. Bundan başka göz geçirgen olmayan
cam örtü nedeniyle hava oksijeni ve gözyaşı
kanallarından gözyaşını almamaktan ve sonuç olarak
çabucak kuruyordu. Bunun sonucunda kişi birkaç
saatte bir lensini çıkararak gözleri için solüsyon
kullanmak zorunda kalıyordu.
Yarım yüzyıl sonra 1938'de oftalmologist Theodore
Obrig, genellikle Plexiglass veya Lusit olarak
adlandırılan saydam bir madde metil metakritilat
plastiğinden ilk lensi yaptı. Obrig aynı zamanda
lenslerin hızla uyumunu sağlayacak daha iyi bir
gözölçüm metodu buldu. Bununla birlikte onun
lensleri de hala gözün hassas dokusunu
incitebiliyordu.
Bu rahatsızlığın yanında bir çift lensin pahalı
olması cok az sayıda kişi tarafından kullanılmasına
olanak veriyordu. Lens zamanla film yıldızlarının
modellerinin ve atletlerinin ilgisini çekmeye
başaldı.
1950' lerin
başlarında şu anda kullanılan lenslere temelde çok
benzeyen Cornea lenslerinin ortaya çıkışı büyük olay
oldu. Çapı 10mm az olan ve en fazla 20 mm 'nin
1/25'i kalınlığındaki bu tip lenslerin sadece
kornea'yı kaplıyor, Yani gözbebeğinin saydam dış
tabakası ve çevresindeki renkli irisini örtüyordu.
Bu tip lensler ince bir gözyaşı tabakasında
yüzebilecek kadar hafif olduklarından göz yeterli
oksijeni alabiliyor, dolayısıyla kişi bütün bir gün
boyunca çıkarmayabiliyordu.
Ancak bu lensler yine de sert oldukları için uzun
süren kullanımlarda kornea'da ciddi tahriş ve
yaralanmalara yol açabiliyor, zaten günümüzde sert
lens kullanımı da yok. ( Burada sert lens olarak
adlandırılan, şimdiki uzun süreli kullanılan sert
lens değildir )
Yumuşak Lensler
20 yıl sonra yumuşak lensler ortaya çıktı. Bu tip
kontakt lensler göz şekline tamamen uyabilen yumuşak
bir madde ve suyu kolayca absorblayabilecen
hidrofilik plastikten yapılmışlardır.
Su oksijenin
lenslerden geçirilmesinin sağlayarak gözün
kurumasını önlemektedir. Bununla birlikte lensin
kurumaması için özen gösterilmelidir. Araştırmacılar
lenslerin su absorblama kapasitelerini yükseltecek
şekilde geliştirdiler ve böylece göze büyük bir
rahatlık sağlandı. 1970'lerin ortalarında birkaç
firma haftalarca takılabilecek lensler ürettiklerini
açıkladılar.
Uzun kullanımlı lensler olarak adlandırılan bu
lenslerin sadece periyodik temizlenmeler için
çıkarılmaları gerekiyordu. Bu konuda en yeni buluş
olan 2 odaklı lensler geleneksel 2 odağın ayrı
lensler üzerinde eşleştirilecek şekilde
yerleştiriliyor. Lensin tepesi ile tabanı arasında
bir ağrılık farkı bırakılarak göze daima doğru bir
şekilde durması sağlanıyor.
Bir söz: Sultan, haksız olarak bir köylüden bir yumurta alsa,
adamları köylünün tüm tavuklarını alır. (Sadi) |